Pilna Akcja Iran: Trzech dziennikarzy skazanych.

Bahman Ahmadi Amou’i i Saeed Laylaz zostali skazani na karę więzienia, Bahman Ahmadi Amou’i także na karę chłosty. Keyvan Samimi Behbehani pozostaje w więziennej izolatce. Wszyscy trzej mężczyźni są więźniami sumienia.
 
Bahman Ahmadi Amou’i, redaktor gospodarczego dziennika Sarmayeh zamkniętego przez władze 2 listopada, został 4 stycznia 2010 skazany przez Rewolucyjny Sąd w Teheranie na 7 lat i 4 miesiące więzienia oraz 32 baty. Na jego wyrok składa się 5 lat za -świadomą zmowę mającą na celu zachwianie bezpieczeństwa narodowego-, rok za -propagandę skierowaną przeciwko systemowi-, rok i 32 baty za -zakłócanie bezpieczeństwa publicznego- i cztery miesiące za -obrazę prezydenta-. Jego prawnik złoży w ciągu wymaganych 20 dni apelację i będzie się domagał zwolnienia więźnia za kaucją do momentu rozpatrzenia apelacji. Bahman Ahmadi Amou-i jest przetrzymywany w Sekcji 350 więzienia Evin.
Saeed Laylaz, który także jest redaktorem Sarmayeh, został skazany przez Rewolucyjny Sąd w Teheranie 2 grudnia 2009, po tym jak uznano go winnym -udziału w nielegalnych zgromadzeniach- i -posiadania poufnych dokumentów-. Prawnik Laylaza powiedział, że jego klient miał dostęp do informacji, które zostały opublikowane w internecie, a zatem nie były one poufne. Sayeedowi Laylazowi odmówiono zwolnienia za kaucją. Jest on przetrzymywany w więzieniu Evin.
Redaktor zakazanego czasopisma Nameh, Keyvan Samimi Behbehani, otrzymał 9 grudnia 10-dniową przepustkę z więzienia, żeby mógł wziąć udział w weselu córki. Wrócił on już do więzienia Evin, gdzie jest przetrzymywany w izolatce w Sekcji 209.
PROSIMY O NATYCHMIASTOWE WYSYŁANIE APELI po persku, arabsku, angielsku, francusku lub we własnym języku:
– wzywających władze do natychmiastowego i bezwarunkowego zwolnienia Bahmana Ahmadi Amou-i, Saeeda Laylaza i Keyvana Samimi Behbehani, ponieważ są oni przetrzymywani tylko dlatego, że w pokojowy sposób realizowali swoje prawo do wolności słowa;
– wyrażających zaniepokojenie tym, że Bahman Ahmadi Amou-i został skazany na chłostę – okrutną karę, która faktycznie stanowi tortury i podkreślając, że Iran jest państwem-sygnatariuszem Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych, który stanowczo zabrania stosowania tortur;
– wzywających władze do zapewnienia, żeby więźniowie nie doświadczali tortur ani innych form znęcania się oraz aby doniesienia o torturach lub innych formach znęcania się były dokładnie sprawdzane a ewentualni winni stawiani przed sądem w uczciwym procesie.
PROSIMY O WYSYŁANIE APELI PRZED 19 LUTEGO 2010 DO:
– Przywódcy Republiki Islamskiej
Ayatollah Sayed -Ali Khamenei
The Office of the Supreme Leader
Islamic Republic Street – End of Shahid Keshvar Doust Street, Tehran, Islamic Republic of Iran
Email przez stronę www: http://www.leader.ir/langs/en/index.php-p=letter (angielski)
http://www.leader.ir/langs/fa/index.php-p=letter (perski) 
Nagłówek: Your Excellency/Wasza Ekscelencjo
– Zwierzchnika Władzy Sądowniczej w Teheranie
Mr Ali Reza Avaei
Karimkhan Zand Avenue
Sana-i Avenue, Corner of Alley 17,
No 152
Tehran, Islamic Republic of Iran
Email: [email protected]
Nagłówek: Dear Mr Avaei/Szanowny Panie Avaei
…w kopii do:
– Przewodniczącego Głównego Urzędu ds. Praw Człowieka w Iranie
His Excellency Mohammad Javad Larijani
Bureau of International Affairs, Office of the Head of the Judiciary, Pasteur St., Vali Asr Ave. south of Serah-e Jomhouri, Tehran 1316814737, Islamic Republic of Iran
Email: [email protected]
Faks: + 98 21 5 537 8827 (proszę próbować do skutku)
– Ambasady Islamskiej Republiki Iranu
ul. Królowej Aldony 22, 03-928 Warszawa
Faks: 022 617 84 52
Email: [email protected]
INFORMACJE DODATKOWE
Bahman Ahmadi Amou-i, mąż dziennikarki Zhila Bani Ya’qoub (która została zwolniona 19 sierpnia) jest przetrzymywany w więzieniu Evin od dnia swojego aresztowania 20 czerwca 2009. Po 65 dniach przebywania w więziennej izolatce Bahman Ahmadi Amou-i został w końcu sierpnia przeniesiony do mierzącej 3.5 m- celi w Sekcji 209 tego więzienia, w której był więziony z 2 innymi zatrzymanymi. 2. Oddział Sądu Rewolucyjnego poinformował na początku października, że prowadzi dochodzenie w jego sprawie, ale ponieważ wciąż nie było ono zakończone, prawnik Amou-i nie otrzymał pozwolenia na zapoznanie się z dokumentami.
Saeed Laylaz pojawił się przed 28. Oddziałem Sądu Rewolucyjnego w Teheranie 23 września, aby odwołać się od przedłużenia o 2 miesiące zarządzenia jego zatrzymania, jednak jego apelacja została odrzucona mimo wcześniejszego zarządzenia ustalającego kaucję w wysokości dwóch miliardów riali (ok. 200.000 USD).
Według doniesień po obchodach święta Aszura 27 grudnia, które zbiegły się z siódmym dniem żałoby po zmarłym tydzień wcześniej wpływowym opozycyjnym duchownym, wielkim ajatollahu Montazerim, ponad tysiąc osób zostało aresztowanych, w tym 500 w Teheranie, 200 w Nadżafabadzie i 600 w Isfahanie. Wśród nich jest co najmniej piętnaścioro dziennikarzy: Mashallah Shamsolvaezin, Morteza Kazemian, Keyvan Mehregan, Reza Tajik, Mostafa Izadi, Mohammad Javad Saber, Behrang Tonkabani, Arvin Sedagatkish, Roozbeh Karimi, Mohammadreza Zohdi, Ali Hekmat, Sam Mahmoudi i trzy kobiety, Badrolsadat Mofidi, Negin Derakhshan i Nasrin Vaziri.
Bardzo wiele osób związanych z partiami opozycyjnymi, obrońcy praw człowieka i studenci to tylko niektórzy z mnóstwa osób zatrzymanych od wybuchu demonstracji. Rozruchy w święto Aszura były jednymi z najgorszych od niepokojów, które miały miejsce po wyborach w czerwcu 2009.  Według doniesień władz zginęło od siedmiu do piętnastu osób, chociaż władze zaprzeczają, by śmierci te były wynikiem interwencji sił bezpieczeństwa.
 
Obchodzone 10. dnia islamskiego miesiąca Muharram święto Aszura to szyickie święto upamiętniające męczeńską śmierć imama Husajna, wnuka proroka Mahometa.
Od momentu ogłoszenia, że urzędujący prezydent Mahmud Ahmadineżad wygrał wybory z 12 czerwca, co zakwestionowało wiele osób, władze Iranu wielokrotnie wykorzystywały nadmierną siłę do tłumienia głównie pokojowych protestów. Przed ostatnimi demonstracjami w oficjalnych doniesieniach pojawiała się liczba 36 zmarłych, podczas gdy według opozycji zginęło już ponad 70 osób. Władze przyznały się do aresztowania ponad 4000 osób, chociaż prawdziwa liczba zatrzymanych może okazać się wyższa. Wielu więźniów było torturowanych lub poddawanych innym formom znęcania się w centrach zatrzymań rozsianych po całym kraju. Niektórzy twierdzą, że zostali zgwałceni, chociaż władze zaprzeczają tym doniesieniom po przeprowadzeniu pobieżnych dochodzeń lub innych środków, które zdawały się raczej dążyć do ukrycia prawdy, a nie jej ujawnienia. Ponad 80 osób skazano na karę więzienia lub chłosty w związku z rozruchami, w tym także osoby skazane po masowych -procesach pokazowych-, które rozpoczęły się w sierpniu. Przynajmniej 7 osób skazano na śmierć – ostatni z nich to skazani w końcu grudnia 2009 Ahmad Karimi i Ali Zahed.
Bardziej szczegółowe informacje o powyborczych wydarzeniach w Iranie znajdują się w dokumencie: Iran: Election contested, Repression compounded (Index MDE 13/123/2009), grudzień 2009, http://www.amnesty.org/en/library/info/MDE13/123/2009/en
Trzecia kontynuacja pilnej akcji nr 171/09
Wersje angielska, francuska i hiszpańska: MDE 13/002/2009
Poprzednie części:
www.amnesty.org/en/library/info/MDE13/062/2009/en, http://www.amnesty.org/en/library/info/MDE13/092/2009/en i http://www.amnesty.org/en/library/info/MDE13/115/2009/en
Tłumaczenie: Aleksandra Szkudłapska