AI Index: EUR 25/011/2004 (Public)
Amnesty International uznała Giorgosa Monastiriotisa za więźnia sumienia, więzionego za to, że jest przeciwnikiem uczestnictwa w ostatniej wojnie w Iraku. Organizacja żąda jego niezwłocznego i bezwarunkowego uwolnienia.
Giorgos Monastiriotis, słuzył w greckiej marynarce wojennej przez pięć lat, odmówił z powodów moralnych uczęszczania do jednostki w maju 2003, kiedy fregata Navarino, na której służył, została wysłana do Zatoki Perskiej, w ramach operacji Trwająca Wolność. Z informacji, które posiada Amnesty International wynika, iż jest on pierwszym zawodowym wojskowym greckim, który odmówił uczestnictwa w ostatniej wojnie irackiej z powodów moralnych, oznajmił, że chce opuścić marynarkę właśnie z tego powodu.
W publicznej odmowie z maja 2003, Giorgos Monastiriotis oświadczył, iż jego obecność w tej misji polegałaby na zabijaniu ludności irackiej. –Odmawiam, z powodów moralnych, uczestniczenia i przyczyniania się do tego bezlitosnego unicestwiania ludności irackiej, w wojnie bez końca, skoro nawet teraz po oficjalnym zakończeniu walk ludzie, także dzieci, są nadal zabijani- zadeklarował. –Moja odmowa to minimalny akt solidarności wobec Irakijczyków, i pokojowych odczuć ludności greckiej. –
Amnesty International za odmawiających służby wojskowej uznaje tych wszystkich, którzy, z powodów moralnych lub głębokiego przekonania odmawiają wypełnienia służby zbrojnej bądź uczestniczenia w inny sposób, pośredni lub bezpośredni w wojnach i konfliktach zbrojnych. To może dotyczyć rekrutów, zawodowych żołnierzy, którzy rezygnują z pełnienia swoich obowiązków po ich zaangażowaniu w służbach zbrojnych. Jeśli taka osoba jest przetrzymywana lub więziona jedynie dlatego, że sprzeciwiła się, odmówiła służby zastępczej jest uważana przez AI za więźnia sumienia, organizacja żąda jej natychmiastowego i bezwarunkowego uwolnienia.
W Grecji, prawo do odmowy służby nie przysługuje wolontariuszom i żołnierzom zawodowym, od czasu wcielenia się do sił zbrojnych.
Siedem lat po głosowaniu dotyczącym ustawy 2510/97, która gwarantowała po raz pierwszy możliwość odbycia zastępczej służby cywilnej i pomimo serii deklaracji władz obiecujących poprawę, Amnesty International oświadcza że ta służba w prawie jak i w praktyce jest dyskryminująca i piętnująca tych, którzy odmówili jej sprawowania. Organizacja żąda zreformowania tej służby zgodnie z normami międzynarodowymi.
Dodatkowe informacje
Zaniepokojenie Amnesty International jest wyrażone szczegółowo w raporcie zatytułowanym Grecja: Być w armii lub nie: ciągle szykanowanie osób odmawiających służby wojskowej ze względów moralnych (index AI : EUR 25/003/2003), który jest dostępny na naszej stronie.
Podsumowując, Amnesty International żąda od władz greckich modyfikacji ustawy 2510/97 aby:
- zastępcza służba cywilna nie była dyskryminująca, ani surowo karana
- służba ta zależała od władz cywilnych (jrównież rozpatrywanie próśb odmowy ze względu na sprzeciw sumienia)
- odmawiający służby wojskowej mają mieć prawo do żądania swojego statusu, w każdym momencie, zarówno przed jak i po współpracy z siłami zbrojnymi
- prawo do zastępczej służby cywilnej nie będzie wykroczeniem, również w czasie wojny
- osoby odmawiające służby wojskowej, które prowadzą działalność związkową lub uczestniczą w strajku w trakcie ich służby nie są pozbawione prawa do cywilnej służby zastępczej lub wojskowej służby bez broni.
Rzecznik Praw Obywatelskich Grecji i Komisja grecka praw człowieka wyraziła podobne zaniepokojenie.