Blokada nałożona na Strefę Gazy przez Izrael ponad rok temu pozostawiła ponad 1,5 miliona Palestyńczyków uwięzionych z kurczącymi się zasobami i zrujnowaną gospodarką. Około 80 procent populacji jest zależne od ograniczanych przez Izraelską armię dostaw pomocy międzynarodowej. Ten kryzys humanitarny jest dziełem człowieka i całkowicie można go było uniknąć.
Nawet pacjentom pilnie potrzebującym opieki medycznej niedostępnej w Gazie często uniemożliwia się wyjazd. Wielu z nich zmarło. Podobnie studenci uczący się na zagranicznych uniwersytetach są uwięzieni w Gazie i w ten sposób odmawia się im możliwości budowania swojej przyszłości.
Władze Izraela twierdzą, że blokada Gazy jest odpowiedzią na ataki Palestyńczyków, a w szczególności na wystrzelenie z Gazy rakiet skierowanych w stronę pobliskiego Izraelskiego miasta Sderot. W pierwszej połowie bieżącego roku w tym i w pozostałych palestyńskich atakach zginęło 25 Izraelczyków; w tym samym czasie Izraelska armia zabiła 400 Palestyńczyków.
Izraelska blokada nie jest jednak wymierzona w Palestyńskie grupy zbrojne odpowiedzialne za ataki – jest zbiorową karą dla wszystkich mieszkańców Gazy.
W kwietniu 2008 roku, Robert Serry Specjalny Koordynator ONZ ds. Procesu Pokojowego na Bliskim Wschodzie i Osobisty Reprezentant Sekretarza Generalnego ONZ wezwał władze Izraela do wznowienia dostaw paliwa do Gazy oraz do zgody na wwożenie pomocy humanitarnej i dostaw towarów.
-Trwająca od miesięcy zbiorowa kara wymierzona w mieszkańców Gazy zawiodła- powiedział Robert Serry.
Mimo że zawieszenie broni pomiędzy armią Izraelską a palestyńskimi grupami zbrojnymi trwa od 19 czerwca 2008 roku, Izraelska blokada nie została zniesiona.
Załamanie się gospodarki i ubóstwo
Izrael całkowicie zakazał eksportu z Gazy oraz ograniczył dostęp dostaw paliwa i innych towarów dopuszczając jedynie w wąskim zakresie pomoc humanitarną, żywność i zaopatrzenie medyczne. W Gazie niezbędne artykuły są trudno dostępne lub nie ma ich wcale. Przez niedobór żywności znacznie podniosły się ceny, a ludzi nie stać by płacić więcej. Coraz więcej mieszkańców Gazy żyje w skrajnym ubóstwie i cierpi z powodu niedożywienia.
Obecnie około 80 procent populacji jest zależne od pomocy międzynarodowej – dla porównania dziesięć lat temu w takiej sytuacji było 10 procent mieszkańców Gazy. Ograniczenia nałożone przez Izrael spowodowały podniesienie kosztów działalności agend ONZ i organizacji humanitarnych niosących pomoc. Dziennie za wyżywienie jednej osoby Agencja Narodów Zjednoczonych dla Pomocy Uchodźcom Palestyńskim na Bliskim Wschodzie (United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees in the Near East – UNRWA) płaci 20 dolarów amerykańskich. W 2004 roku na ten sam cel wystarczało niecałe 8 dolarów.
Krucha gospodarka Gazy, latami niszczona nakładanymi restrykcjami i dewastowana załamała się. Nie mogąc importować surowców i eksportować produktów, bez paliwa niezbędnego do funkcjonowania maszyn i generatorów energii elektrycznej, zamknięto około 90 procent przedsiębiorstw.
Szpitale i uniwersytety zagrożone
Niedobór paliwa wpływa na wszystkie aspekty życia w Gazie. Liczba pacjentów przyjmowanych do szpitali zmniejszyła się z powodu braku transportu, a uniwersytety zmuszone były zakończyć pracę przed końcem roku akademickiego, ponieważ studenci i wykładowcy nie mieli jak do nich dotrzeć. Zasilane paliwem pompy pobierające wodę ze studni oraz sieci wodociągowe często nie działają.
W Gazie brakuje specjalistycznego sprzętu medycznego do leczenia wielu chorób takich jak rak czy schorzenia układu krążenia. Szpitale stoją przed poważnym problemem niedoborów spowodowanych blokadą, brakuje części zamiennych i innych niezbędnych artykułów.
Utrzymujące się zawieszenie broni w Gazie przestało być interesującym tematem dla światowych agencji informacyjnych.
Jednak członkowie Amnesty International wciąż działają apelując:
Do władz Izraela o bezzwłoczne zniesienie blokady; zezwolenie na dostarczanie do Gazy wystarczających zasobów paliwa, energii elektrycznej i wszystkiego, co jest tam potrzebne; zezwolenie tym, którzy chcą na opuszczenie Gazy, szczególnie pacjentom wymagającym opieki medycznej nie dostępnej w Gazie i studentom zagranicznych uniwersytetów oraz późniejsze zezwolenie na powrót.
Do palestyńskich grup zbrojnych o nie wznawianie ataków na Izraelską ludność cywilną.
Tłumaczyła Gabrysia Cichowicz
