Traktat o Handlu Bronią może zapobiec przepływom broni do krajów, w których zostałaby ona użyta w celu popełnienia zbrodni. Zobowiązuje wszystkie rządy do oceny ryzyka transferu broni, amunicji lub ich elementów do innego kraju, w którym mogą być one wykorzystane do popełnienia lub ułatwienia poważnych naruszeń międzynarodowego prawa humanitarnego i praw człowieka. Państwa zgodziły się powstrzymać transfer w przypadku, gdy istnieje realne ryzyko łamania praw człowieka i nie może być ono złagodzone.
3 czerwca 2013 r. na forum Zgromadzenia Ogólnego ONZ nastąpiło uroczyste otwarcie Traktatu do podpisów i ratyfikacji. Jak dotąd swoje podpisy złożyło 75 państw, w tym Polska. Wydłużającą się listę sygnatariuszy można śledzić na bieżąco na stronie Biura ONZ ds. Rozbrojenia (UNODA).
Jak po podpisaniu Traktatu będzie wyglądał proces jego wejścia w życie? Warunkiem koniecznym jest ratyfikowanie dokumentu przez minimum 50 państw. Traktat zyska moc prawną i zacznie obowiązywać w praktyce 90 dni po dacie ratyfikacji. Artykuł 5 Traktatu zobowiązuje państwa do implementacji jego postanowień. Jesteśmy zatem w połowie drogi – konieczna jest ciągła presja opinii publicznej, aby zapisane w dokumencie regulacje stały się rzeczywistością, a prawa człowieka były chronione.
