Maria Victoria nigdy więcej nie otrzymała wiadomości o swoich córkach. Minęło ponad 25 lat od tragicznego dnia, w którym dziewczynki znikły, a ich matka wciąż nie wie co się z nimi stało. Maria Victoria prosiła o pomoc wszędzie gdzie tylko mogła, zarówno w Salwadorze jak i za granicą, ale nie przyniosło to żadnego efektu. Nic nie ustalono. Nikt nie został pociągnięty do odpowiedzialności.
Tysiące mil od Salwadoru w Pakistanie mieszka Amina Masood Janjua. Jej teraźniejsze życie niewiele się różni od tego, co spotkało Marię Victorię w 1982 roku. Po raz ostatni Amina widziała swojego męża Masood-a Ahmad-a Janjua 30 lipca 2005 roku, gdy szedł na spotkanie ze swoim kolegą Faisal-em Faraz-em. Według świadków zdarzenia obydwaj zostali zatrzymani w autobusie przez przedstawicieli pakistańskich sił bezpieczeństwa. Od kiedy Amina pożegnała się z wychodzącym z domu mężem nigdy więcej już go nie zobaczyła, ani nie miała o nim żadnych wiadomości. Podobno widziano go w tajnym więzieniu, gdzie pakistańskie władze przetrzymywały go bez postawienia mu zarzutów i bez procesu sądowego.
Nikt nie wie czy Ernestina, Erlinda lub Masood żyją. Nie wiadomo czy zostali zamordowani, czy ktoś trzyma ich w niewoli i czy są torturowani. Nikt nic nie wie. Oni po prostu -zniknęli-.
Przypadki Ernestiny, Erlindy, i Masooda-a wpisują się w przerażający przestępczy trend, który panuje na świecie dziś, tak samo jak 25 lat temu.
Od 1980 roku ONZ i Amnesty International udokumentowały przypadki tysięcy osób – z ponad 80 państw – których losy są nieznane. Tylko w 2007 roku odnotowano tysiące wymuszonych zaginięć w 29 krajach.
Stosowanie wymuszonych zaginięć zapoczątkowano w państwach Ameryki Łacińskiej, gdzie panowały dyktatury wojskowe. Ale przez 25 lat wiele się zmieniło.
Praktyka zatrzymywania ludzi przez władze i ich tajnego przetrzymywania rozprzestrzeniła się i ewoluowała, ponieważ coraz więcej państw akceptuje to przestępstwo, uzasadniając je -wojną z terroryzmem-. 6 września 2006 roku prezydent Stanów Zjednoczonych George W. Bush przyznał, że CIA prowadziło program długotrwałego przetrzymywania osób w tajnych więzieniach bez możliwości kontaktu, w który w różnym stopniu zaangażowane były państwa z całego świata. Osoby zatrzymane w ramach tego programu są ofiarami wymuszonych zaginięć – nikt nie wie gdzie są przetrzymywane, grożą im tortury, a nawet śmierć. W lipcu 2007 roku prezydent Bush ponownie wydał zgodę na prowadzenie tego programu.
Przed 2001 rokiem wymuszone zaginięcia rzadko zdarzały się w Pakistanie, gdzie mieszka Amina. Jednak po atakach z 11 września 2001 roku takie zatrzymania zostały uprawomocnione w imię prowadzonej przez Stany Zjednoczone -wojny z terroryzmem-. Później -zaginięcia- dotykały również aktywistów działających na rzecz poszerzenia praw grup etnicznych i regionalnych m.in. w prowincjach Baludżystan i Sindh.
Jest coś, co możesz zrobić by raz na zawsze zatrzymać ten zbrodniczy proceder. W tym samym dniu, 25 lat temu, ONZ ustanowił Dzień Osób Zaginionych tak by ludzie na całym świecie pamiętali o ofiarach wymuszonych zaginięć. Dziś ONZ i wiele organizacji m.in. Amnesty International działa na rzecz ratyfikacji Międzynarodowej Konwencji o Ochronie Wszystkich Osób przed Wymuszonymi Zaginięciami (Convention for the Protection of All Persons from Enforced Disappearances).
Konwencja byłaby pierwszym krokiem w kierunku sprawiedliwości dla tysięcy osób, które wciąż poszukują swoich bliskich oraz dla tych, którzy są przetrzymywani w sekrecie, narażeni na złe traktowanie.
Jeśli Konwencja zostałaby ratyfikowana i wprowadzona w życie przez wszystkie państwa zakończyłaby bezkarność za popełnianie takich przestępstw, jakich ofiarą padły Ernestina i Erlinda. Pomogłaby Aminie w odnalezieniu męża i przypomniałaby pozostałym państwom, że przetrzymywanie więźniów w sekrecie jest niezgodne z prawem.
Konwencja o Ochronie Wszystkich Osób przed Wymuszonymi Zaginięciami skłoniłaby władze do namysłu przed popełnieniem tego przestępstwa lub przed udzieleniem pomocy w tym przestępstwie innemu państwu.
Jeśli chcesz przyłączyć się do Amnesty International i wziąć udział w walce przeciwko wymuszonym zaginięciom oraz pomóc osobom takim jak Maria Victoria i Amina w osiągnięciu sprawiedliwości dla tych, których kochają podpisz się pod petycją na stronie: www.icaed.org
List do Redaktorów
Tłumaczyła Gabrsia Cichowicz i Joanna Wojciechowska
