Obecnie przebywa w więzieniu, gdzie została umieszczona przez władze wojskowe. Data jej procesu jest przesuwana od połowy maja 2009, początkowo na 5 czerwca, ostatnio proces został wyznaczony na 26 czerwca 2009.
Po raz pierwszy zastosowano areszt domowy wobec Aung San Suu Kyi w lipcu 1989 r., po brutalnym stłumieniu protestów na rzecz demokracji, jakie miały miejsce w 1988 r. Rok później jej partia przytłaczającą większością głosów wygrała wybory, jednak władze wojskowe uznały je za nieważne i umieściły Aung San Suu Kyi w areszcie domowym. Przeważnie nie może ona przyjmować żadnych gości i jest trzymana w coraz większej izolacji – pozwala się jej tylko na rzadkie wizyty lekarza. Jednak gdy stan zdrowia Aung San Suu Kyi ostatnio się pogorszył, siły bezpieczeństwa zabroniły wizyty jej lekarzowi – Tin Myo Win.
Od roku 1989 r. Aung San Suu Kyi była na przemian aresztowana i wypuszczana, stosowano wobec niej długoterminowe nieoficjalne aresztowania, areszty domowe i ograniczenia swobody ruchów.
W maju 2003 roku doszło do brutalnego ataku na nią i innych członków partii NLD w czasie podróży przez północną Birmę. Aung San Suu Kyi i osoby jej towarzyszące zostały zatrzymane w nocy na drodze pomiędzy wioskami niedaleko Depeyin w odległej części Prowincji Sagaing. Atak był brutalny i dobrze przygotowany. Zginęły przynajmniej cztery osoby, a wiele więcej zostało rannych. Aung San Suu Kyi uciekła wraz ze swoją ochroną, lecz wkrótce wszyscy zostali aresztowani i byli przetrzymywani bez kontaktu ze światem zewnętrznym. Atak ten został przeprowadzony prawdopodobnie przy współpracy z władzami państwowymi i wspieranymi przez nie organizacjami. Do dziś nie przeprowadzono niezależnego śledztwa w tej sprawie.
Po tamtym ataku władze ogłosiły, że Aung San Suu Kyi została objęta ochroną i że podjęte działania zostaną odwołane, gdy tylko sytuacje się znormalizuje. W lipcu 2003 r. władze ogłosiły, że zostanie ona wypuszczona -kiedy przyjdzie na to czas- i czekały na -uspokojenie sytuacji-. W sierpniu 2003 r. apelowały, aby -nie nazywać tego zatrzymaniem-, mówiąc, że nie mają żadnych złych zamiarów w stosunku do Aung San Suu Kyi. i dlatego nie podjęły przeciwko niej ani jej partii żadnych kroków prawnych.
Po okresie przetrzymania w odosobnieniu w obozie wojskowym, w sierpniu 2003 r. Aung San Suu Kyi została przeniesiona do swojego domu i od tego czasu przebywa de facto w areszcie domowym. W listopadzie 2003 r.
Władze zastosowały wobec niej zatrzymanie administracyjne na okres jednego roku. Od tamtego czasu nakaz ten był regularnie przedłużany. Na początku maja br. postawiono jej zarzut o złamanie warunków aresztu domowego i przeniesiono do więzienia. Termin rozprawy znów został przesunięty.
Aung San Suu Kyi była wcześniej przetrzymywana w areszcie domowym za swoją znaczącą rolę w działaniach opozycji w latach 1989-1995 i 2000-2002. W okresie jej aresztu domowego, władze dwukrotnie zmodyfikowały ustawę, zgodnie z którą jest przetrzymywana, aby umożliwić dłuższy okres zatrzymania bez postawienia zarzutów lub przeprowadzenia procesu.
Nawet wtedy, gdy na Aung San Suu Kyi nie był nałożony areszt domowy, jej swoboda poruszania się i tak była w dużym stopniu ograniczana: władze blokowały drogi, często aresztowały osoby, które chciały się z nią spotkać i odmawiały członkom jej rodziny, dzieciom oraz poważnie choremu mężowi, pozwolenia na wjazd do kraju by mógł się z nią zobaczyć. Nie udzielono jej pozwolenia także na wyjazd do umierającego męża.
Tło wydarzeń:
Łamanie praw człowieka w Birmie jest powszechne i systematyczne. Naruszenia obejmują przedłużające się aresztowanie ponad 2000 więźniów politycznych trzymanych w pogarszających się warunkach więziennych, ponawiające się aresztowania czołowych postaci opozycji, pozasądowe egzekucje oraz powszechne stosowanie tortur. W całym kraju dochodzi również do tłumienia wolności słowa. Wykorzystywana jest praca przymusowa i rekrutacja dzieci do armii. Istnieją dowody na to, że podczas operacji wojskowych we wschodniej części stanu Kayin (Karen) dochodziło do zbrodni przeciwko ludzkości dokonywanych wobec ludności cywilnej. Nadal zabrania się międzynarodowym obserwatorom i organizacjom broniącym praw człowieka wstępu do wielu części państwa.
W sierpniu 2007 roku w Birmie rozpoczęła się fala demonstracji wywołana drastycznym wzrostem cen paliwa. Do protestów mnichów buddyjskich dołączyła olbrzymia liczba osób wzywających do zmniejszenia cen, zwolnienia więźniów politycznych oraz do pojednania narodowego, które wyrównałoby głębokie polityczne podziały. Wieczorem, 25 września władze zaczęły tłumić protesty. Tysiące osób zostało aresztowanych. Przynajmniej 17 osób zostało skazanych na kary do dziewięciu i pół roku pozbawienia wolności w związku
z demonstracjami. Procesy były niejawne i w przeważającej mierze nierzetelne.
Obywatele często zatrzymywani są bez nakazu aresztowania, przetrzymywani w odosobnieniu, torturowani oraz narażeni na inne nieludzkie i poniżające formy traktowania. Zagrożenie to występuje przede wszystkim podczas okresu oczekiwania na proces, w czasie przesłuchania w areszcie. Postępowanie sądowe wobec więźniów politycznych nie spełnia międzynarodowych standardów dotyczących sprawiedliwego procesu.
Oskarżonym często odmawia się prawa do obrońcy, a za wiążące uznaje się zeznania uzyskane w wyniku tortur.
Prosimy o wysłanie apeli w języku polskim i angielskim do:
Minister Spraw Zagranicznych Nyan Win
Foreign Minister Nyan Win
Ministry of Foreign Affairs
Naypyitaw
Union of Myanmar
Faks: + 95 1 222 950 lub +95 1 221 719
Zwrot grzecznościowy:
Szanowny Panie Ministrze / Dear Minister
Ambasada Związku Myanmar
Zimmer Strasse 56, 6 piętro, D-10117 Berlin
fax (0-0 49 30) 206 49 757
W swoim apelu:
- wezwij władze do zwolnienia Aung San Suu Kyi oraz innych więźniów sumienia przetrzymywanych w Birmie, w tym także pokojowych demonstrantów uwięzionych po niedawnej fali protestów,
- wezwij władze do przestrzegania wolności słowa, zgromadzeń i stowarzyszeń, tak aby osoby korzystające z tych wolności mogły działać bez obawy przez prześladowaniami czy pozbawieniem wolności.